วันพฤหัสบดีที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2556

"รัก" ไม่ได้ทำให้คนตาบอด

หัวเรื่องอาจดูเหมือนแนววัยรุ่นไปนิดส์ แต่สิ่งที่ผมอย่างจะบอกคือ ความรักในรูปแบบของคนต่อคน คนต่อกลุ่มเพื่อน ต่อสังคม ต่อสิ่งรอบตัว แล้วคุณจะรู้ว่าการที่คุณมีคนที่รัก มีใครให้รัก นั้นสำคัญขนาดไหน

หลายคนต้องการความรักจากคนอื่น โดยที่ไม่เคยให้ความรักกับใครเลย
    คนบางคนเห็นคนอื่นมีแต่คนมารัก มาเอ็นดู แล้วก็มองด้วยความอิจฉา ว่าทำไมไม่มีใครมารักเราบ้าง ทำไมไม่มีใครมาชวนเราคุย ชวนกินข้าว ดูหนัง โดยที่ไมเคยมองตัวเองว่าได้เคยทำสิ่งดีๆ ให้คนอื่นรึเปล่า ในที่ทำงาน เคยซื้ออะไรไปฝากใครมั้ย เคยชวนใครไปกินข้าวรึเปล่า เคยเสนอตัวช่วยงานใครโดยไม่หวังผลตอบแทนรึเปล่า เคยถามเค้ามั้ยว่าทำไมวันนี้สีหน้าไม่ค่อยดี มีปัญหาอะไรรึเปล่า (ไม่ใช่หาเรื่องนะ คนละอารมณ์กัน) ...ถ้าไม่เคยเลย ก็ไม่แปลกที่ไม่มีใครทัก ...เอ้ยไม่มีใครรัก

หลายคนตัดพ้อต่อโชคชะตาในความรัก แต่ไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนโชคชะตา
   พื้นฐานของความรัก ส่วนใหญ่จะเริ่มจากกายภาพก่อน แล้วเค่อยเริ่มคบหาดูใจกัน ดังนั้นถ้าจะให้มีสาวมาแลก็ควรเริ่มจากการรักตัวเองก่อน ดูแลผมเผ้า การแต่งตัว ความสะอาด รวมถึงกลิ่น... เพราะความประทับใจแรกเจอนั้นสำคัญ ถ้าคุณไม่เคยดูแลตัวเองเลย ก็ไม่แปลกที่สาวจะไม่แล ... เมื่อเริ่มคบหาดูใจ คุณได้ใส่ใจกับคู่ของคุณแล้วรึยัง สีที่ชอบ อาหาร เครื่องดื่มที่ชอบ สถานที่ สัตว์เลี้ยง ครอบครัว ญาติๆ เพราะบางอย่างมันไม่สามารถทำได้ด้วยเงินเพียงอย่างเดียว อยู่ที่ความจริงใจ และใส่ใจ ซึ่งกันและกัน จนเกิดเป็นความรักในที่สุด

หลายคนครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้า แต่ไม่เคยได้ทานข้าวด้วยกันเลย
   สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเรามักไม่ให้ความสำคัญ แต่เมื่อพรากจากจึงค่อยได้คิด ผมดูหลายๆคนที่คนในครอบครัวก็อยู่กันครบนะ แต่พูดกันวันละไม่กี่ประโยค ไม่เคยมีกิจกรรมครอบครัว เหมือนกับพวกเราหลายๆคน ที่ทำงานหรือเรียนอยู่ไกลบ้าน พอกลับบ้านทีก็ออกไปเที่ยวกับเพื่อน หรือไม่ก็มัวอยู่แต่หน้าคอมพ์ ไม่เคยไปช่วยแม่ทำงานบ้าน ทำกับข้าวด้วยกัน พาไปเที่ยว ท่านเหงา ท่านคิดถึง จะไม่สนองท่านหน่อยเหรอ (กอดท่านบ้างอะไรบ้าง) ... ครั้นพอกลับมาเรียนมาทำงานก็ไม่เคยแม้แต่จะโทรกลับ (หรือบางคนหลงทางหาทางกลับบ้านไม่ถูกเพราะ 2-3 ปีกลับกันที) ในส่วนของเราอาจจะดูว่าไม่สำคัญ แต่สำหรับคนที่รักและเป็นห่วงเราโดยไม่หวังผลตอบแทน การโทรไปหาแค่วันละครั้งคงไม่มากเกินไปนะครับ ^_^

หลายคนใครชวนไปไหน แต่ก็ไม่เคยว่าง
   เจอบ่อย พวกบ้าเรียน บ้างาน บ้าเกมส์ บ้าโลกออนไลน์ ใครชวนไปไหนไม่ค่อยได้ไปกะเค้า จนวันหลังพวกบอกไม่ชวนละ ถึงชวนมันก็ไม่ไป (ซะงั้น) ... การที่เราจะรักษาความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคน มันต้องทำผ่านกิจกรรมถึงจะได้รับความไว้วางใจในระดับที่สูงขึ้น จนกลายเป็นความผูกพันและความรัก ... ถ้าคุณคิดว่าการออกไปทำกิจกรรมกับแฟน เพื่อนๆ ครอบครัว มันทำให้เสียเวลามากนักละก็ ผมขอให้คิดซะใหม่นะครับ บางอย่างทิ้งไว้ซักชั่วโมง สองชั่วโมง แล้วกลับมา ทำมันอาจจะดีกว่าการนั่งจม "ปลัก" (อืมม ประมาณควายติดหล่ม) อยู่กับหน้าจอก็เป็นได้ ทั้งยังได้พบเพื่อนใหม่ๆ คนใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ รวมถึงโอกาสใหม่ๆ และแน่นอน ได้ความรักและความไว้วางจากจากเพื่อนๆด้วย

หลายคนคาดหวังการยอมรับ แต่ไม่เคยให้อะไรกับสังคม  
   สำหรับคนที่ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน คุณรู้จักใครในหมู่บ้าน หรือในคอนโดเดียวกันบ้างครับ คำตอบส่วนใหญ๋คือรู้จักไม่เกิน 10 คน บางคนมีงานแต่ง งานขึ้นบ้านใหม่ใกล้ๆ บ้านแต่ไม่เคยไปช่วยงาน ... บางคนอยากได้รับเลือกเป็นตัวแทนของหน่วยงานหรือโรงเรียน แต่ไม่เคยทำอะไรให้ กับหน่วยงานเลย ...มองเห็นอะไรรึยังครับ ถ้าคุณไม่เคยให้อะไรกับสังคมเลย (แม้กระทั่งความสนใจและใส่ใจ) มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับการยอมรับจากคนรอบข้างคุณ การให้ความรัก การช่วยเหลือ และการเอาใจใส่ นั้นสำคัญสำหรับการที่จะได้มาซึ่งการยอมรับอย่างจริงใจ

หลายคนไม่พอใจกับสิ่งที่มี อยากได้อยากมีเหมือนคนอื่นเขา ทั้งที่ไม่จำเป็นกับชีวิต
   บางคนบอกดูบ้านโน้นสิ เรียนจบมาก็มีรถขับละ เพื่อนเราได้โทรศัพท์ใหม่ด้วยแค่เรียนให้ได้ A แค่ตัวเดียว (เราเรียนได้ A ตั้ง 4 ตัวไม่เห็นได้ไรเลย) พาลไปถึงโชคชะตา วาสนาโน้น ... ทั้งๆที่ของบางอย่างไม่ได้จำเป็นจริงๆ กับชีวิตเราสักเท่าไหร ไม่มีก็ไม่เห็นตาย (แถมบางทีก็ประหยัดเงินอีกต่างหาก) ... ถ้าอยากรู้ว่าเราโชคดีแค่ไหนถ้าเทียบกับคนที่มีอวัยวะไม่เท่าคุณ(หมายถึงจำนวนแขนขานะครับ อย่าคิดมาก)  มีโอกาสไม่เท่าคุณ จงดีใจเถอะครับถ้าคุณได้อ่านบทความนี้แสดงว่าคุณมีโอกาสมากกว่าคนอีกหลายล้านคน (บางที่ไฟยังไม่เข้า ไม่มีอินเตอร์เน็ตใช้)


จงสำนึกขอบคุณเถอะครับ ทีคุณยังมีชีวิตอยู่ อยู่โดยไม่ได้ขัดสน ยังมีอวัยวะครบสามสิบสอง กินได้ เดินได้ นอนได้ปกติ มีครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้า มีเพื่อนที่รักใคร่ มีคนที่คุณรัก และรักคุณ ขอบคุณโลกใบนี้ที่ยังมีที่ให้เรายืนอยู่ มีอากาศดีๆ ให้เราหายใจ มีฝน ร้อน หนาว ตามฤดูกาล ขอบคุณที่อ่านบทความนี้ ขอบคุณที่จะกลับไปให้ความรักกับสิ่งดีๆ คนดีๆที่อยู่รอบตัวคุณ ขอบคุณครับ

Aj.Bee

1 ความคิดเห็น:

  1. มีเรื่องความรักด้วย ไม่ค่อยได้เข้า Facebook ช่วงก่อนเลยไม่เห็น ><

    ตอบลบ