วันศุกร์ที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2556

วัยเด็ก วันเด็ก เกินเด็ก

เอานะ เขียนตามเทศกาลกันหน่อย ใกล้วันเด็กกันแล้วหลายๆ คนที่เลยวัยเด็กคงจะหวนคิดถึงตอนที่เป็นเด็กได้ว่ามันสนุกขนาดไหน อดีต ปัจจุบัน อนาคต ทุกสิ่งสัมพันธ์กัน เด็กในวันนี้ จะต้องเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในวันหน้า (อืมม แล้วพวกเราจะเรียกว่าผู้ใหญ่ที่ดีได้รึเปล่าน้าาา)

เมื่อครั้งฉันยัง "วัยเด็ก"
  ยังจำกันได้ สมัยเด็กๆ วันเด็กเคยสนุกกว่านี้ (แน่ละ ก็ตอนนั้นเป็นเด็ก เดี๋ยวนี้มันไม่ใช่เด็กแล้วนิ ทำผิดอะไรก็ไม่มีใครว่า แค่ดุนิดส์หน่อยก็จบ) นึกไปถึงสมัยที่ เดินสายขอเงินวันเด็กตามบ้านญาติๆ แล้วเอามาซื้อขนมกับของเล่น ... ตอนเด็กผมเคยหนีแม่ไปเที่ยวเล่นกับเพื่อน เล่นซนๆ แผลงๆ ก็เยอะ บางครั้งเจ็บตัวกลับมา บางครั้งเกือบเอาชีวิตไม่รอด (ใครมีลูกมีหลานถ้ายังว่ายน้ำไม่เป็น อย่าปล่อยออกไปเล่นน้ำกับเพื่อนนะครับ อย่างผมนี่เกือบจะไม่ได้มานั่งเขียน Blog แล้ว) กลับมาโดนดุบ้าง โดนตีบ้าง แต่ก่อนก็ไม่เข้าใจ โกรธพ่อกับแม่บ้าง พูดจาไม่ดีใส่บ้าง ... แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยโกรธ (ท่าทางโกรธไปงั้นแหละ แต่จริงๆใจดี) ... วันนี้ต่างออกไปตรงที่ว่า ผมมีลูกแล้ว (ลูกสาวด้วย ซนอีกตะหาก) เลยซึ้งเลยว่าเมื่อก่อน พ่อกับแม่ ทำไมต้องคอยจ้ำจี้จ้ำไชตลอดเวลา ... เพราะอยากให้เราได้ดี อยากให้เราเป็นคนดี ... ใครที่ยังไม่มีครอบครัว(ภรรยา/สามี และลูก) ก็ไม่เป็นไรแต่ขอให้สำนึกไว้ว่า ... ใครที่เลี้ยงดูเรามา กว่าจะมาเป็นวันนี้ ... ใครที่ให้ความหวังและกำลังใจเสมอยามเมื่อเราท้อแท้ ...   ในสายตาของพ่อ แม่ ลูกยังเป็นเด็กน้อยที่น่ารักอยู่เสมอแหละครับ ... อาศัยโอกาสวันเด็ก ทำตัวเป็นเด็กบ้าง กลับบ้านไปอ้อนพ่อกับแม่ ให้เหมือนกับตอนเป็นเด็ก ก็เป็นความคิดที่ดีเหมือนกันนะครับ ^_^

"วันเด็ก" วันแห่งการให้ และ ได้รับ
    ผมเชื่อว่าหลายๆคนที่อ่านบทความนี้ ส่วนใหญ่คงเลยวัยเด็กกันทั้งนั้น (ถ้าใครยังเป็นเด็กอยู่ก็ขออภัย) ... เด็กทำให้โลกนี้สดใส สร้างเสียงหัวเราะและรอยยิ้มให้กับทุกคน ในฐานะที่อยู่มาจนเป็นผู้ใหญ่แล้ว (ไม่อยากใช้คำว่า แก่) เราได้ทำอะไรให้เด็กๆบ้าง เพื่อให้รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะนั้นยังคงอยู่ต่อไป ... บางคนเห็นเด็กๆ เดินมาหาวันเด็ก รีบเดินหลบ (มันมาไถเงินอีกละ) ... บางคนวันเด็กอยู่บ้านนั่งบ่นอุบอิบ เซ็งรถติดว่ะวันไรเนี้ย ... แต่บางคนมองต่างออกไป ออกจากบ้านไปช่วยทำกิจกรรม จัดงานวันเด็ก ไม่ว่าจะเป็นกับหมู่บ้าน องค์กร สถานศึกษา จะมากจะน้อย ช่วยออกแรง แจกของ ร้องเพลง ตามศักยภาพของแต่ละคนที่มี (สมัยเรียนผมช่วยจัดงานวันเด็กทุกปี ได้ทำกิจกรรมสนุกๆ ได้เห็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ มีความสุขครับ) ... ผมว่ามันจะเป็นสิ่งดีๆ ที่เราทุกคนทำได้ และจะจดจำความรู้สึกดีๆ ของการให้  คนรับก็ดีใจ คนให้ก็ยินดี จะมีอะไรที่ทำได้ง่ายกว่านี้

เมื่อ "เกินวัยเด็ก" ทำตัวยังไงดี
  พวกเราส่วนใหญ๋ก็เกินวัยเด็กกันไปแล้ว(ย้ำจังนะ) หน้าที่ตอนนี้คือต้องเป็นแบบอย่างที่ดี เป็นพี่ที่ดี พ่อแม่ที่ดี ให้กับคนรุ่นหลัง ... ควรอยู่และเป็นไป ตามวัย และฐานะ (บางคนตัวเป็นผู้ใหญ่ ใจเป็นเด็ก เอาแต่เล่น ไม่รู้จักโต) ... รู้จักสงเคราะห์ และสนับสนุนเด็กน้อยที่ยังขาดโอกาส (การสนับสนุนทุนการศึกษากับเด็กๆ ก็เป็นอีกช่องทางหนึ่ง ได้บุญด้วย) ... ควรแสวงหาความก้าวหน้า สร้างความภาคภููมิใจ ถ้าพ่อแม่ พี่ชาย พี่สาว เป็นแบบอย่างที่ดี ลูกๆ น้องๆ ก็จะภูมิใจและเห็นแบบอย่างที่จะสามารถเจริญรอยตามได้ ...ในฐานะของผู้ใหญ่ (ไม่ถึงขั้นกำนัน หรือนายกก็ทำได้) เราจะทำอะไรให้กับสังคม และประเทศ ของเราบ้าง คิด สร้าง ทำ กระจายความคิดดีๆเหล่านั้นให้กับคนรอบข้าง และเด็กๆ ของพวกเรา เพื่อสังคมของเราจะได้น่าอยู่มากขึ้นและคงไว้ซึ่งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะอันสดใสต่อไป


คิดสิ่งใด ทำสิ่งไหน ขอให้รู้มีคนคอยดูความสำเร็จของคุณอยู่
การเป็นคนดี ต้องได้รับการปลูกฝังจากแบบอย่างที่ดีด้วย

Aj.Bee



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น